Mój ogród

W towarzystwie świeżo zmielonej kawy, zaparzonej na gazie w wynajętej kuchni i kwiatów zawieszonych na balkonowej balustradzie oraz w towarzystwie promieni słonecznych i delikatnego wiatru - jestem. Uczę się wydychać, oczyszczać, burzyć, usuwać, wymiatać, a wszystko po to, by znaleźć przestrzeń na nowe. Demonom mówię, żeby nie nastawiały się na pożarcie mojej skromnej osoby, bo generalnie proszę demonów, to ja nie mam czasu na jakieś dyrdymały większe, czy mniejsze. Aktualnie piję z ulubionego kubka kofeinę, rozcieńczoną napojem kokosowym i ŻYJĘ. Siedzę na balkonie i wsłuchuję się w śpiew ptaków. Obserwuję zaspanych ludzi i psy merdające ogonami na widok swoich sierściowych przyjaciół. Co rano na sekundę wstaję, by słońcu zrobić zdjęcie, jeżdżę rowerem po mieście, umawiam się na śniadania, lemoniadę, sok wyciskany z pomarańczy i sycylijskie lody! Dostarczam organizmowi witaminy D wystawiając wdzięki na złociste smugi świetlne, podziwiam sunące po błękitnym niebie białe chmury i doszukuję się zwierząt, twarzy, czy Stwórcy, który zza obłoczkiem skryty, delikatnie daje znak, że Jest i mówi, by nie przestawać ufać. To jest mój ogród, mojego serca przestrzeń*, moja kraina, mój ląd, których jestem wspaniałą architektką. Dobrze mi pomiędzy świeczkami, lampeczkami, pomiędzy różowymi piwoniami i naleśnikami ze szpinakiem w barze mlecznym. A Tobie?

* Zdanie pochodzi z tekstu "Ogród" ShataQS.